آیت الله محمدعلی شاه آبادی در سال 1251 ش در شهر اصفهان به دنیا آمد. او از کودکی به فراگیری علوم دینی و اسلامی پرداخت، به طوری که در سن 18 سالگی به درجه ی اجتهاد رسید. آیت الله شاه آبادی مدتی را در شهر تهران، نجف و سامرا گذراند و یکی از فعالان سیاسی علیه رژیم رضاخان بود. از فعالیت های وی می توان تحصن 11 ماهه در صحن امام زاده حمزه (ع) با هدف بیداری و آگاهی مردم را نام برد. وی هم چنین شاگردان بزرگی از جمله امام خمینی (ره) را تربیت کرد. نگارنده در کتاب حاضر به بیان زندگی این عالم بزرگوار از زمان تولد تا وفات ـ 1328 ش ـ می پردازد و سپس خصوصیات اخلاقی و فعالیت ها و دیدگاه های او را بررسی می کند. در ادامه موضوع انسان و فطرت را از دیدگاه آیت الله شاه آبادی ارزیابی و تاثیر افکار این روحانی در انسان شناسی امام خمینی (ره) و نظریات فلسفی شاه آبادی را تبیین می کند. در پایان نیز مصاحبه ها و گفت وگوهایی را از برخی علما درباره ی مرحوم شاه آبادی عرضه می کند.