نویسنده، این داستان را به شکل یک مونولوگ از زبان قهرمان داستانش نوشته است، قهرمانی که طی تمرین دو استقامت در زندگی و افکار خویش دقیق می شود. پسر نوجوانی، که به جُرم دزدی به «دارالتادیب» سپرده شده، از سوی مسئولان آن مرکز، برای شرکت در مسابقات دو برگزیده می شود. او روزها، بدون هیچ نگهبانی، در جنگل به تمرین های طولانی پرداخته و تمام مدت با خود به مسائل گوناگون می اندیشد. آمادگی جسمانی وی و تمرین های مستمرش باعث شده همه یقین داشته باشند که او برنده حتمی مسابقه خواهد بود. اما آنچه در ذهن پسرک می گذرد کاملا متفاوت است. او که همیشه رنج کشیده و صحنه های تکان دهنده و زجرآور بسیاری را، با وجود سن کم، از نظر گذرانده است، تمامی افراد پیرامون خویش را مقصر شناخته و به خصوص با کسانی که به نوعی با پلیس، دولت و زندان در ارتباط هستند، احساس دشمنی شدیدی می کند. بنابراین در تمام مراحل تمرین تصمیم خود را جدی تر کرده، و روز مسابقه، در آخرین دقایق، درحالی که تمامی تماشاچی ها اطمینان یافته اند او برنده خواهد شد، ناگهان در جای خویش ایستاده و هیچ حرکتی نمی کند… .