کتاب حاضر، با داستان های فراموش نشدنی، تأثربرانگیز و هولناک برآمده از شناخت بی مثال بالدوین از زخم های نژادپرستی بر پیکر قربانیان و عاملانش، اثری است بزرگ با سبکی درخشان از یکی از مهم ترین نویسندگان سده بیستم جهان و نیز سده بعد که گویی نفرت و تعصب نژادی کماکان دوام یافته است. جیمز بالدوین، زاده 1924 در محله هارلم نیویورک، رمان و نمایشنامه و جستار می نوشت و شعر نیز می سرود و از فعالان مهم جنبش مدنی سیاهان و مبارزه با نژادپرستی و تبعیض بود. در تمامی نوشته هایش و در زندگی اش معضلات اجتماعی و روانی ناشی از این تبعیض های نژادی و جنسی و طبقاتی – به ویژه در نیمه سده بیستم در امریکا – را می کاوید و با آن ها می جنگید. احساس فرسودگی و ناکامی او را در 24 سالگی به مهاجرت سوق داد، هرچند دغدغه هایش تا پایان عمر به قوت خود باقی ماند. بخش اعظم سال های زندگی و نوشتن خود را در فرانسه گذراند، همان جا در سال 1986 نشان شوالیه گرفت و یک سال بعد هم درگذشت.