آموزش اجباری در قالب قوانین و ساختار خشک و غیرقابل انعطاف مدرسه و دانشگاه به جای آن که دانش آموزان و دانشجویان را هرچه بیش تر در سطح نظری و عملی ارتقا دهد، بدون آن که چیزی به دانش و مهارت عملی آنها اضافه گردد موجب حرص و طمع آنها در رسیدن به مدارک بالاتر می شود. امروزه نه تنها آموزش، بلکه جامعه نیز به عنوان یک کل، نیازمند به «مدرسه زدایی» است. مدرسه زدایی از جامعه، نقدی بر آموزش هم در سطح مدرسه و هم در سطح دانشگاه است که تلاش می کند با برشمردن معایب و کاستی های نظام آموزشی دولت ها، پیامدهای زیان بار این شیوة آموزشی را متذکر شود. در کتاب حاضر نگارنده با تاکید بر ضرورت دگرگون سازی نظام آموزش جامعه، بحث مدرسه زدایی به خصوص در جامعة آمریکا را مطرح و مباحثی چون: چرا باید تحصیل را از حالت رسمی و سازمانی درآوریم؛ پدیدارشناسی مدرسه؛ آیینی شدن پیشرفت؛ و شبکه های یادگیری را بررسی کرده است.