این رمان در دهه های 70 و 80 سپری می شود. ماجرای رمان در حال و هوایی روشنفکری نوشته شده و درباره روابط زن و شوهر تحصیلکرده ای روایت می شود که متعلق به قشر روشنفکر جامعه هستند. از عمده مضامینی که با مطالعه این رمان با آن ها مواجه می شوید مسائل فلسفی و نگاهی است که این دو شخصیت اصلی نسبت به جهان هستی و حتی خودشان دارند. در بخشی از این رمان می خوانید: «ماهرخ در نیمه شب در خنکای کویر عاشق جوانکی شد که آن طور که ماهرخ تصور می کرد با عیسی مسیح مو نمی زد. تازه مسیح باز مصلوب کازانتزاکیس را خوانده بود و دنبال شمایل مانولیوس و عیسی مسیح در اطرافش می گشت. سهراب، زانو زده بود جلو اتوبوس و ریش های تُنگ و بلندش را که غرق خون بودند هرچند وقت یک بار مشت می کرد، انگار…».