در این دیوان اشعار جهان ملک خاتون شاعر قرن هشتم هجری قمری به طبع رسیده است. شاهزاده جهان ملک خاتون از خاندان مشهور اینجو بود که از کارگزاران ایلخانان مغول بودند که گاهی در شیراز و نواحی اطراف نیز به نوعی استقلال دست یافته اند. غزل های جهان بیشتر به شیوه غزلهای سعدی است; اما وی از شیوه معاصران خود به خصوص خواجو و حافظ نیز متاثر بوده است. اینک نمونه ای از اشعار درج میگردد: دلبرا نقش خیالت ز دل ما نرود/ مهر مهرت نفسی زین دل شیدا نرود/ نگذرد بر من سودا زده روزی به غلط/ که دلم از سر زلف تو به سودا نرود/….