داستان شورانگیز زندگی مولانا جلال الدین محمد رومی و به ویژه عشق افسانه واری که او را به شمس تبریزی پیوند داد، از شگفتی های ادب فارسی است. درباره ی این عشق اسرارآمیز و گنجینه ی بی همتای اشعاری که با اوزان طرب انگیز و پرجنبش بر اثر تابش آفتاب وجود شمس بر هستی مولانا پدید آمد بسیار گفته و نوشته اند. از سویی شیفتگان سخن مولانا به خیال خویش برای بزرگداشت او قصه ایی اغراق آمیز ساخته و پرداخته اند و از سوی دیگر، مخالفان و تنگ نظران، نسبت هایی ناروا در حق او روا داشته اند و به طور کلی هر دو دسته از ظن خویش، رفتار و گفتار او را تعبیر و تفسیر کرده اند. این واقعیت را نیز نباید از نظر دور داشت که مهاجرت مولانا به قونیه و ترک ایران به همراه پدر، که در کودکی او روی داد، طبعا پژوهش در زندگانی او را برای مورخان و تذکره نویسان به امری دشوار مبدل کرد. با این همه از خلال نوشته های کسانی که در زمان نزدیک به دوران حیات مولانا، یا پسر او سلطان ولد، می زیسته اند می توان تا حدی با شرح حال و رویدادهای زندگی او آشنایی یافت. نوشتار حاضر شرحی است بر زندگانی مولانا و حوادث دوران حیات وی که در قالب رمان و به همراه سروده هایی از مولانا به مناسبت های گوناگون، فراهم آمده است.