می توان گفت فردگرایی یکی از ارکان اگزیستانسیالیزم است و «کیرکگور»، اندیشمندی است که سهمی مهم در تبیین فردگرایی در فلسفه مدرن داشت. او همواره در آثارش انسان را به عنوان فردی منفرد می نگریست و از این جهت در تقابل با فلسفه اجتماعی که تحت تأثیر هگل توسعه یافته بود قرار داشت. از سوی دیگر، به جای توجه نشان دادن به ایده ها دل در گرو «آنچه هست» داشت و از این نظر نیز خود را مقابل فلسفه هگل می دید. این دو رکن اندیشه ی کیرکگور، موجب شد مسیری که وی در فلسفه گشود، انسان را محور خویش قرار دهد و به مسائل مخصوص به افراد انسان بپردازد. در این کتاب به تبیین سه مفهوم کلیدی «خود»، «دیگری»، و «خدا» در اندیشه فیلسوف دانمارکی کیرکگور، پرداخته می شود تا از این رهگذر درک عمیقی از فلسفه او و موضوع تفرد انسانی در اگزیستانسیالیسم به دست آید.