“دیوید لینچ”، نقاش، مجسمه ساز، نویسنده، کاریکاتوریست، آهنگ ساز و فیلم ساز آمریکایی است. او بی شک غریب ترین، مهیج ترین و سورئال ترین استعدادی است که در سینمای امروز کار می کند. اثری از او نیست که ساخته شده و واکنش بینندگان را برنیانگیخته باشد. آثارش در سینما و تلویزیون، منتقدان و مخاطبان را به دو دسته تقسیم کرده است؛ عده ای او را می پرستند و عده ای از او منزجرند. وی در سال 1991 نخل طلای کن را برای فیلم “قلبا وحشی” به دست آورد. او همان قدر که تشویق شده، مورد تمسخر نیز قرار گرفته؛ نشانه ی یک نابغه این است که با آثارش با شور و شدت برخورد می شود. دیوید لینچ با داشتن معدودی فیلم بلند و یک سریال مهم تلویزیونی در کارنامه اش، شاید پرکارترین کارگردان نباشد، اما مسلما از بهترین هاست. فیلم های لینچ چندلایه هستند و همگی ظاهرا آن چه را که هنجار نام گرفته کنار می زنند تا به کندوکاو در تاریکی پنهان بپردازند. جوامعی که او در فیلم هایش به تصویر می کشد، از لندن ویکتوریایی گرفته تا تویین پیکس، در ظاهر سالم به نظر می رسند، اما همگی به نوعی خطرناک هستند. پنجمین شماره از مجموعه کتاب های کوچک کارگردانان به معرفی دیوید لینچ، معرفی فیلم های وی و درون مایه ی آن ها اختصاص یافته است.