ما انسان ها عادت کرده ایم از سایه زندگی و سایه خودمان واهمه داشته باشیم. هنگامی که خود را در حال اندیشیدن به افکار منفی می یابیم، از ترس فرار می کنیم و در پناهگاه خودمان پنهان می شویم. بی آنکه آن ها را بررسی کنیم، دست به دعا برمی داریم که این افکار یا رفتارها دیگر سراغمان نیاید. ما می ترسیم هرچه تلاش کنیم نتوانیم از این بخش از وجودمان خلاص شویم و اگرچه نادیده گرفتن یا سرکوب کردن نیمه تاریک وجود امری طبیعی است، اما حقیقت این است که فرار از سایه هامان فقط قدرت آن ها را بیشتر خواهد کرد. کتاب حاضر با هدف بررسی ابعاد گوناگون اثر سایه به رشته تحریر درآمده است.