کتاب حاضر، حکایت دختر نابینایی است که احساساتش توسط مرد کشیشی کشف می شود. او به واسطه ی این مرد به عشقی عرفانی دست می یابد. کشیش صاحب پسری است که آن دو هم زمان به این دختر نابینا دل می بندد. دختر از یک سو تحت تاثیر عاطفه ی حق شناسی نسبت به پدر، و از طرف دیگر در فشار عشق شدید نسبت به پسر است که در پایان به ناکامی منجر می شود. این کتاب از لحاظ تجزیه و تحلیل روحی و نمایش هیجانات باطنی و مخصوصا پرده های شیرین و شوق انگیزی که دارد، دارای اهمیت فراوانی است.