شادمانی تنها به قیمت سرپیچی به دست می آید؛ سرپیچی شرط لازم حیات ذهن است و سوژه را به قسمتی از بازگشت، چرخش، نوسازی و دور زدن فرا می خواند. برخلاف مفهوم معاصر سرپیچی که به کنش سیاسی در سطح کلان محدود می شود، نویسنده در کتاب حاضر به ریشه های این واژه باز می گردد تا نشان دهد که اصیل ترین کنش سیاسی شکلی درونی از سرپیچی است که به تخطی از ممنوعیت ها، هنجارها، ارزش ها و قوانین درونی دلالت دارد. در این اثر نویسنده مفهوم سرپیچی را در ارتباط با حوادث جنبش می 68 فرانسه بررسی می کند و به ارزیابی جنبه های سیاسی و فلسفی آن می پردازد.