به شکل دقیق و قطعی نمی توان گفت و امکان پذیر نیست که در ارزیابی اشکال روند سکولاریزاسیون در جریان، پرداخت. نظام مشروعیت دهی نسبت داده شده به اسلام سنتی تا اندازه زیادی توسط ایدئولوگ های یک دین داری جدید و واقعیت ها مورد پرسش واقع گردیده است. ارجاع به اسلام، هنوز یکی از ترکیبات نسبتاً زنده در معنا بخشی به زندگی در اقشار مختلف اجتماعی است، اما به نظر می رسد که به طرف اسلامی می رویم که بیشتر به یک ارجاع و منبع هویتی تقلیل یابد تا به یک نظام مشروعیت بخش به نهادهای اجتماعی و سیاسی. نویسنده در این کتاب، به اصلاح طلبی و اصلاح گر دینی، جهان سوم گرایی و دین داری ابزاری، دین داری ایدئولوژیک و دین داری الهیاتی و سیاسی پرداخته است.