این کتاب، داستانی امریکایی درباره کودکان با شرایط خاص است. «ملودی»، مشکلی دارد که باعث می شود ارتباط او با دنیای بیرون کاملا قطع باشد. او نمی تواند راه برود، نمی تواند صحبت کند، نمی تواند توانایی ذهنی اش را به نمایش بگذارد و با دیگران ارتباط برقرار کند. او می داند با دیگران فرق دارد، ذهنش پر از کلماتی است که نمی تواند بیانشان کند. او نمی خواهد در کلاس کودکان با نیازهای ویژه باشد، دوست دارد به بقیه ثابت کند که می تواند همراه با بقیه ی همسن و سالانش درس بخواند و در هوش چیزی از آن ها کم ندارد. این کتاب بیش از هر چیز از استیصال ملودی در برقراری ارتباط با دنیای بیرون حرف می زند، کلمه های محدودی که روی سینی ویلچر او نصب شده و ملودی با انگشت به آن ها اشاره می کند برایش کافی نیست. بالاخره با حمایت مادر و پدرش و همسایه شان خانم «وی»، ملودی می تواند از کلاس ویژه بیرون بیاید و مثل بقیه در کلاس عادی درس بخواند… .