“جنگ داخلی در فرانسه، 1871م “آخرین کتاب از مجموعه سه گانه تالیف “مارکس “درباره تحولات سیاسی فرانسه در عصر “لوئی بناپارت “(ناپلئون سوم)، در دوره بین انقلاب 1848تا رویدادهای سال 1871م است .(دو اثر قبلی “هیجدهم برومر لوئی بناپارت “و “نبردهای طبقاتی فرانسه “نام دارند) .مارکس رویدادهای فرانسه (مهم ترین کشور پیشتاز در حرکت های انقلابی در اروپا) را از نزدیک دنبال می کرد .حوادث سال های یاد شده، رویدادهای زمان خود او بودند .سه گانه مذکور نیز نمونه عالی و اصیل کاربرد دیدگاه های نظری مارکس بر روی واقعیت های تاریخی است و با توجه به آشنایی عمیق وی با اوضاع سیاسی فرانسه، هم از دید تحلیل تاریخی اهمیت دارد و هم از حیث تبیین نظری .سال 1871م شاهد نخستین تلاش برای تحقق بخشیدن به آرمان های سوسیالیستی بود که گرچه پایانی تراژیک داشت، آرمانخواهان، آن را همچون شکستی که پایه پیروزی محتوم آینده بود، تلقی کردند و تحلیل مارکس از این تلاش، تاثیر نیرومندی بر اندیشه مارکس گرایان آینده داشت .مارکس در جلد حاضر به گزارش جزییات حوادث و تحلیل تاریخی بر مبنای دیدگاه های خاص خود از رویدادهای پاریس در سال 1871دست می زند و این که پس از مدت ها کشمکش داخلی میان کارگران و به طور کلی انقلابیون (پرولتاریا) با طبقه حاکمه و بورژوا ـ به رغم موفقیت های اولیه پرولتاریا و تشکیل “کمون پاریس “ـ در نهایت به سرکوبی کارگران و اعضای کمون پاریس توسط بورژواها می انجامد .در این کتاب همچنین دو خطابه مارکس درباره جنگ فرانسه و آلمان به چاپ رسیده که در آنها نیز حمله پروس به فرانسه و نقش این واقعه در تحولات فرانسه و روند انقلاب و حوادث کمون پاریس تجزیه و تحلیل شده است .