یک روز، شیری به کتاب خانه آمد. آقای “مک بی” ـ کتاب دار ـ این موضوع را به اطلاع سرپرست کتاب خانه، خانم مری ودر، رساند. چون دربارۀ حضور شیرها در کتاب خانه قانونی وجود نداشت و شیر نیز قانون شکنی نکرده بود، خانم مری ودر، حضور او را بی مانع دانست. از آن پس شیر هر روز برای گوش دادن به قصه به کتاب خانه می آمد و چون همیشه زودتر از زمان شروع ساعت قصه در کتاب خانه حاضر می شد، بدون این که از او درخواست شود، شروع به انجام بعضی از کارها کرد؛ او دانش نامه ها را گردگیری می کرد. پاکت نامه ها را لیس می زد و اجازه می داد بچه های کوچک برای برداشت کتاب از بالاترین قفسه ها، بر پشتش بایستند. به زودی همه به حضورش در کتاب خانه عادت کردند، اما آقای مک بی عقیده داشت شیرها نمی توانند قوانین را بفهمند، تا این که ماجرایی باعث تغییر عقیدۀ آقای مک بی شد.