داستان را باید با فن به دست آورد. تنها در سایة فن و انضباط است که می توان به آزادی کامل در بیان خلاقه رسید. از نظر فن نویسندگی، سه چیز اهمیت دارد: ساختار، ساختار، ساختار. اگرچه نوشتن از درون نشات می گیرد و کار در آن جا آغاز می شود، اما فن و تکنیک اهمیت بنیادی دارد. نویسندگی به قصد خدمت به روح، باید فن بیرونی را با دنیای درونی الهام و احساس ادغام کند. نگارنده در این کتاب، نگاهی تلفیقی (تلفیق تکنیک داستان گویی با مکاشفة درونی) به نویسندگی، همراه با مثال هایی از تجربیات حرفه ای و شخصی خود دارد. برخی از عنوان های فصل های کتاب عبارت اند از: نگارش طرح داستان: از تصویر ذهنی تا بازار فیلم نامه؛ ردگیری جزئیات داستان: راز بازنویسی موفق؛ خلق داستان های شخصیت محور؛ یافتن پیوند عاطفی با داستان: از خاص به عام، چگونه به صدای شخصی خود برسید و آن را آزاد کنید؛ استفاده از قدرت رویاهای بیداری؛ و خاطرات عاطفی و مهارت های شهودی.