نشانه شناسی، مطالعه ی هر چیزی است که بر چیزی دیگر اشاره دارد. نشانه ها می توانند به شکل کلمات، تصاویر، اصوات و اشیاء ظاهر شوند. در واقع نشانه شناسی در اشکال فراوان با تولید معنا و بازنمایی ارتباط داد و به دنبال تحلیل متون در حکم کلیت های ساخت مند و یافتن معناهای پنهان و مخفی می باشد. نگارنده در کتاب حاضر نخست نشانه شناسی را به منزله ی دانشی جدید تعریف و بررسی می کند و سپس به انواع الگوهای نشانه از جمله سوسوری و پیرسی و جزئیات آن ها می پردازد. وی در ادامه ساختارهای متفاوت روابط میان اجزای ساختارها و تحلیل این روابط را مطرح می سازد و هم چنین به چالش های لفظی از جمله استعاره ها، طنز، دلالت های مستقیم و ضمنی و مجازها اشاره می کند. فصل بعدی کتاب به انواع رمزها از جمله رمزگان اجتماعی، متنی، تفسیری، ادراکی، واقع گرایی و مواردی دیگر اختصاص دارد. نگارنده در پایان نیز بر هم کنش های متنی و محدودیت ها و قابلیت های موجود در دانش نشانه شناسی را بررسی می کند.