داستان با دو و نیم صفحه اسامی برادران راوی شروع می شود. 99 برادر که هر کدام با چند کلمه درباره شغل یا ویژگی های رفتاری یا شکل و شمایل شان به خواننده معرفی می شوند، برادرانی 20 تا 90ساله. راوی در همان خطوط ابتدایی رمان می گوید که برادرها توی کتابخانه قدیمی و نیمه متروک خانه ی اجدادی جمع شده اند تا خاکستر پدر مرده شان را پیدا کنند. این را هم می گوید که فقط یکی از برادرها امشب بین شان نیست، آن هم به خاطر اینکه پی زنی به نام «جین» رفته و گم شده است. «داگ» یا همان راوی داستان که تبارشناسی علاقه مند به علم ژنتیک معرفی می شود جایی در میانه های روایتش ادعا می کند که رگ و ریشه ی این خانواده به جنون پیوند خورده و این از نظر علمی هم بررسی شده است. این کنایه به تبار خاندان بزرگش که از همان ابتدا وحشی، عاصی و حقه باز توصیف شده اند، تمهیدی است برای دست یازیدن نویسنده به حقیقت تاریخ نه چندان پرافتخار امریکا. هرچند برادرها برای یافتن خاکستر پدرشان جمع شده اند، اما به نظر می رسد آن ها هر کاری می کنند تا از پی گرفتن هدفشان طفره بروند، باده نوشی تا سرحد مرگ، هوس بازی های بیمارگون و بازی های خطرناک و رعب آور. راوی با تمسخر رفتارهای مردانه ی برادرها به تاریخ مذکری طعنه می زند که لحظه ای خالی از خشونت، بی عاری، هرزگی و مردسالاری نبوده است، تاریخی سرشار از مسابقات فوتبال، قلدری ها، شکار و جنسیت زدگی. داگ، ورای تبارشناسی برادرانش به کسانی اشاره می کند که در صدد نابود کردن تمدنی انسانی هستند… .