پدیدارهای اجتماعی مجموعه ای هستند که نسبت به یک دیگر دارای انسجام اند و در رابطة متقابل قرار دارند. بنابراین هر نوع جامعه ای با نهادها و رسوم خود، ضرورتا ذهنیت خاص خود را دارد. ذهنیت های مختلف با انواع گوناگون جوامع متناسب اند. افزون بر این خود نهادها و رسوم جنبة معینی از بازنمایی های جمعی اند. بازنمایی های جمعی انسان های ابتدایی نیز قوانین ویژة خود را دارند و این قوانین را نمی توان با مطالعة انسان رشد یافته، متمدن و سفیدپوست کشف کرد. نویسنده در کتاب حاضر ضمن بررسی تفاوت میان این دو بازنمایی به یافتن آن چه اصول راهنمایی کنندة ذهنیت ابتدایی است، اقدام کرده و چگونگی بازتاب این اصول در نهادها و رسوم اقوام ابتدایی را بیان می نماید. وی در مقدمة کتاب به نظریات متعدد از متخصصان برجسته در رشته های گوناگون اشاره نموده و در کنار آن به تبیین نظریات خود را تبیین می کند. عنوان های مطالب کتاب از این قرارند: بازنمایی های جمعی در ادراک انسان های ابتدایی و سرمشق عرفانی؛ قانون آمیختگی؛ شیوة کار ذهنیت پیش ـ منطقی؛ و ارتباط ذهنیت اقوام ابتدایی؛ با زبان هایی که تکلم می کنند.