غبار، داستان غربت و تنهایی نویسنده است. غبار داستانی از قلمِ نویسنده دل و جوهرش اشک های او بود. شخصیت های خیالی این داستان، حبیب، عمو رحمان و عمو رحیم و… به گونه ای روایت شده که خواننده به راحتی می تواند با آن ها ارتباط برقرار کند. نویسنده با تصویر سازی های زیبا در حین روایت داستان، باعث می شود علاوه بر خواندن اثر، صحنه ها و حوادث، مانند یک فیلم در ذهن خواننده تداعی پیدا کند.