کتاب «تهوع»، رمانی فلسفی از «ژان پل سارتر» است که به عقیده خودش بهترین اثر او به شمار می رود. این کتاب داستان مورخ جوانی به نام «آنتوان روکانتن» را روایت می کند که از افسردگی و انزوا رنج می برد و هیچ پیوندی با افراد خانواده ندارد. آنتوان، شخصیت اصلی داستان «تهوع»، هیچ دوستی ندارد و ارتباط او تنها به «دانش اندوز»؛ فردی که در کتابخانه ملاقات می کند و خانم صاحب کافه ای که آنتوان معمولا به آنجا سر می زند، خلاصه می شود. علاوه بر اینها او با خاطراتی از معشوقه سابقش که به صورت آنی تداعی می شوند زندگی می کند. وی پس از مدتی متوجه می شود «اشیای بی جان» و
«موقعیت های خاص» بر درک او از خود و آزادی فکری و معنویش تأثیر می گذارند و احساسی مانند تهوع در سراسر وجودش برمی انگیزند. او بعدا درمی یابد موسیقی و ادبیات این تهوع را تسکین می دهند و به دنبال جاودانه شدن یا به عبارتی دیگر، ارزشمند ساختن موجودیت خود و زندگیش، خود را وقف نویسندگی می کند. آنتوان، همچنین با تغییرات پیوسته وجود خود در جنگ است او باورش نمی شود که همان فرد دیروزی باشد. مشکل روکانتن یک افسردگی ساده یا یک بیماری روانی نیست، هرچند انزجار او از نیروهای وجودی و کشمکش های او با معنای زندگی او را به این مرز می رساند… .