“غروب بتان “عنوان کتابی است که “فریدریش ویلهلم نیچه “پس از نگارش کتاب “چنین گفت زرتشت “به طبع رسانده است .این کتاب عنوان دیگری دارد که نیچه از آن با عنوان “چگونه می توان با پتک فلسفه نوشت “یاد کرده است” .اما چرا وی بر این کتاب چنین نامی گذاشته است؟ .”در پاسخ باید گفت که در این اثر به ویژه در دو گستره اخلاق و فلسفه، هیچ جایی برای راستی و حقیقت نوشته بر الواح دیرین بر جای نگذارده، مگر آن که آن چه تاکنون حقیقتش می انگاشتند، به باد هوا داده و در نگاه و نظر خویش با چنان پتکی بر فرق حقایق پنداری کوفته که از غبارش آفتاب دیرین، با چهره ای آزرمگین آهنگ فرو رفت خویش کرده است…در این کتاب نیچه هیچ چیز را مطلق نمی انگارد و از این حیث…ارزش ها و انگاره های پس از عصر نوزایی و روشنگری برای وی هیچ تفاوتی ندارد…نیچه در این کتاب از سه رویکرد، خرد را مورد هجوم قرار می دهد، نخست می گوید : منطق زاده خرد بکر و پنداری هدف مند است :آنگاه مبادی اندیشه (شیء، جوهر، ذات، موضوع، علیت، غایت و (…جز اوهامی ضروری برای زندگی هیچ نیستند … دوم می گوید :در پهنه زندگی به خرد نیاز نیست، خرد خطرناک و ناشدنی است … و سوم :نیچه وهم دیگری را نیز که فیلسوفان به دام آن گرفتار آمده اند، انکار می کند .”