“خلاقیت “مجموعه آموزه‌های اشو یکی از عرفای کشور هندوستان است که در باب آزادسازی نیروهای درون، خلق معنا، شناخت حقیقت و راهکارهایی برای زندگی جدید فراهم آمده است .مترجم درباره خلاقیت از منظر اشو چنین اذعان می‌دارد : “وقتی سخن از خلاقیت به میان می‌آید، این طور به ذهن متبادر می‌شود که هر قدر فرد دانش، مهارت و ممارست بیشتری به کار بسته و از حافظه قوی‌تری برخوردار باشد، با اشراف بر قضایا و بررسی آنها از ابعاد مختلف به احتمال بیشتری قادر است (طرحی نو) درانداخته و دست به خلاقیت و نوآوری بزند .اما خلاقیت سازندگی نیست، اکتشاف هم نیست .در اصل خلاقیت با هیچ کوشش و فعالیتی همراه نیست، بلکه صحبت از تسلیم شدن و سکون در لحظات جاری در بستر زمان و سیراب شدن از چشمه جوشان عشق است…اما تغییر موضع از رفتار تقلیدی و قاعده‌مند به انعطاف‌پذیری و ابتکار خلاقانه نیازمند تغییری عمیق در توانایی‌ها و نگرش‌های ما درباره خویش و به عبارتی، تفکر و زندگی در خارج از چارچوب است و این همان چیزی است که آن را خلاقیت می‌نامند .”نگارنده در این کتاب ضمن به دست دادن تعریفی از خلاقیت معنوی و شرایط دست‌یابی به آن ;موانع اساسی آن را (خودآگاهی، کمال‌گرایی، حکمت، باور، بازی شهرت) برمی‌شمارد . و در ادامه راه‌های مقابله با موانع مذکور را شرح می‌دهد .افزون بر آن مطالبی در باب “اوج خلاقیت”، “قوه تخیل خلاق”، “افسردگی “و “هنر پول “مطرح می‌کند .