در این نوشتار ابتدا کلیاتی در فلسفه ی تحلیلی و چگونگی شکل گیری و بالیدن آن، عمدتا در انگلستان و امریکا، مطرح می شود؛ سپس زیباشناسی تحلیلی تشریح می گردد و در پی آن تعریفی زیبا شناختی هنر می آید. “هدف فلسفه ی تحلیلی هنر، کند و کاو و تجزیه و تحلیل مفاهیمی است که آفرینش هنری و نظر ورزیدن درباره ی آن را امکان پذیر می سازند. مفاهیمی هم چون مفهوم خود هنر و نیز بازنمایی، فرانمایی (اکسپرسیون)، فرم هنری و زیبا شناسی. فیلسوف تحلیلی هم چنین ممکن است بر رشته های مختلف هنری مانند ادبیات، موسیقی، تئاتر، نقاشی و غیره تامل کند و چیستی آن ها را به تحلیل گیرد. نیز به رسم معمول، به ژانرهای مختلف هنری از جمله قصه، تراژدی، کمدی، غزل و جز این ها نظر دوزد و مفاهیم دخیل در آن ها را بررسی تحلیلی کند”.