نویسنده در این کتاب دربارة ساختار اجتماعی، سیاست و حکومت دولت و جامعة ایران در دورة قاجار، در خلال سال های 1250ق (جلوس محمدشاه) ـ 1313ق (مرگ ناصرالدین شاه) بحث می کند. وی نشان می دهد که مردم برای رسیدن به اهداف خود از شیوه های مذاکره و چانه زنی با دولت بهره می جسته اند. از آنجا که موضوع نقش جامعه در پیکار با دولت در یک دورة شصت ساله موضوعی گسترده است، نویسنده توجه خود را به جنوب کشور معطوف کرده و بدین منظور سه استان بوشهر، شیراز و اصفهان را برای مطالعه انتخاب کرده است. همچنین وی نقش چهار گروه فاقد قدرت یعنی، زنان، لوطی ها، سربازان عادی و بردگان سیاه را نیز در پیکار با دولت مورد توجه قرار داده است. شایان ذکر است کتاب با تصاویری از دورة مذکور مستند شده است.