در این کتاب زمان و مکان معنای متداولشان را از دست می دهند، تمایز شخصیت ها کاری بس دشوار است، و روایت به شیوه ای متفاوت بیان می شود. ادای دینی فوق العاده به خیال پردازان فضاهای شهری، که در امتداد خیابان ها پرسه می زنند و میان گذشته، حال و آینده معلق اند. داستانی برای آنان که لابه لای سطرهای اشعار و کتاب های محبوبشان زندگی می کنند، آنان که دستی به قلم دارند و صفحات خالی و ایده های خام مأمنی برای فرار از روزمرگی هایشان است، آنان که همیشه خود سابق، حال و آینده شان را در گوشه و کنار تاریک شهر و متروهایش ملاقات می کنند: در سیمای غمگین زنی روی سکوی مقابل، جوانی کتاب به دست در صندلی کناری، مردی میان سال که به جنوب شهر بازمی گردد، و شاعری خسته که سر را به شیشه کوپه تکیه داده. رمانی برای آنان که همچون راوی، روند زندگی یک باره برایشان معکوس می شود و آمال و آرزوهایشان همچون بومرنگ چرخ می خورد و در هیبتی ترسناک بازمی گردد تا جرئت، اعتمادبه نفس و دندان هایشان را خرد و نابود کند.