«نقد هنری» همانند زیبایی شناسی، یکی از دانش های جنبی هنر است. این نقد از سویی تلاش دارد که اثر هنری و هنرمند را به مخاطب آن بشناساند و از سوی دیگر، نقاط قوت و ضعف اثر را به هنرمند آگاهانده، او را ارشاد نماید. منتقد هنری آموزگاری است که هم هنرمند و هم مخاطب او را آموزش می دهد. نقد هنری شیوه های مختلف و الزامات خاص خود را دارد که آن را از زیبایی شناسی و تحلیل هنری متفاوت می سازد. علاوه بر آن، هر منتقدی نیز از سبک و روال ویژة خود برخوردار است. منتقد هنری باید از تاریخ تحول هنر، فلسفة هنر، زیبایی شناسی، روان شناسی، جامعه شناسی و… آگاهی های لازم را برای نقد به دست آورده باشد. یک منتقد یک داور است و یک داور نباید هرگز بر رای شخص خود متکی باشد. در جلد نخست از مجموعه نوشتارهایی در هنر که به شیوة جنگ سخن تحریر شده، به نقد هنری برخی از مقالات، همایش ها و نمایش گاه های هنری پرداخته شده است. هم چنین مصاحبه های نگارنده و برخی از شخصیت های هنری دربارة نگره های هنری و فلسفة هنر با نشریات مختلف آورده شده است. برخی از عنوان های فصل های کتاب عبارت است از: نقدی بر نمایشگاه حبیب الله صادقی؛ شباهنگی هنرمندی با سجایای اخلاقی؛ و باید حقیقت را گفت.