اسکندر پادشاه، وزیر دانا و باکفایتی داشت. او آن قدر درستکار بود که برعکس پادشاه، محبوب همه مردم بود. مردم به وزیر اعتماد داشتند و می دانستند اگر او نبود، ظلم و زور پادشاه، از این هم که هست، بیشتر می شد. وزیر، تنها کسی بود که همیشه شاهد بلاهایی بود که بر سر سلمانی ها می آمد، اما جرئت نمی کرد حرفی بزند. تنها بود که می دانست پادشاه روی سرش شاخ دارد.