کتاب حاضر، سرگذشت سه تن از بانوان است؛ که در نوع خود بی نظیر است زیرا از بیوت مراجع بزرگ کمتر صدای زنانه – در ژانر ادبی خاطرات – به چشم می خورد. اهمیت عمده این کتاب، بیشتر در این است که خوانندگان را با تلاش های عظیم این بانوان در امر آموزش و پرورش، در میانه قرن بیستم آشنا می کند. کمبود منابع مالی، فقدان حمایت اجتماعی از آموزش زنان در این دوره زندگی دشوار اندرونی خانه یک مرجع – که به طور ویژه، از مصرف وجوهات شرعی شخصی به شدت و با وسواس اجتناب می کرد. چهارچوب محدوده زندگی سنتی زنان در حال ازدواج، محدودیت مؤسسات آموزشی برای زنان و انواع و اصناف دیگر تنگناهایی که فرا روی این زنان قرار داشته و در لابه لای گفتار ایشان مشاهده می شود، این که همه این محدودیت ها نتوانسته، بر اراده پولادین این بانوان، در دانش آموزی و دانش افزایی فائق آید؛ اهمیت کتاب حاضر را بیشتر نشان می دهد.