پژوهشی در مورد خاستگاه و گسترش دین اسلام در آسیای مرکزی به ویژه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است. در این نوشتار ابتدا به بررسی اوضاع اسلام و مسلمانان در آسیای مرکزی در زمان حاکمیت کمونیسم دراین منطقه پرداخته شده و پس از آن خاستگاه، ایدئولوژی و ساختار احزاب سیاسی به وجود آمده در این منطقه مانند «حزب التحریر» و عملکرد و گسترش آن در آسیای مرکزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نویسنده احزاب سیاسی مانند حزب التحریر را یک سازمان جنبش اجتماعی دانسته و کارکردهای سیاسی و فرهنگی آن را بررسی نموده است. وی همچنین به رویکرد غیرخشونت آمیز این حزب اشاره کرده و چشم انداز آینده آن در آسیای مرکزی را مورد ارزیابی قرار داده است.