عین القضات همدانی عارف ایرانی سده ششم هجری قمری (متوفی به سال 525ه.ق)، مکاشفاتش درخصوص مرگ را به عنوان یکی از حالات ضمیر (آگاهی) که به طور واضح در زمان حیاتش تجربه کرده بود به رشته تحریر درآورد. مکاشفه اش از روز جزا و جهان های بی شمارِ غیرمادی که ورای جهان مادی قرار دارد او را در برابر واقعیات شُبهه ناکی قرار داد که درک معنایی ایمان را با مشکل روبه رو می ساخت. «فراسوی مرگ» شامل بحثی است درباره موضوع مرگ، آنچنان که این محقق و عارف برجسته سده های میانه ایران آن را مکاشفه کرده است. این کتاب براساس دست نوشته ها و منابع دستِ اول پارسی و عربی کلاسیک، اهمیت این عارف ایرانی و دریافت هایش از ماهیتِ واقعیت در پرتو مرگ را مورد کاوش قرار می دهد.