کتاب حاضر، متن درس گفتاري مهم و تأثيرگذار است که مارتين هايدگر آن را در نيم سال ۱۹۵۵ – ۱۹۵۶ در دانشگاه فرايبورگ ارائه کرده است و از آخرين نوشته‌هاي او محسوب مي‌شود. پس از چند دهه تفکر فلسفي، موضوع اصلي انديشه‌هاي هايدگر هنوز هم «هستي» است، اما او اين بار مي‌کوشد از منظر اصلي که آن را به نام لايب نيتس مي‌شناسيم، يعني «اصل جهت کافي» يا «اصل بنياد»، به هستي نزديک شود. هايدگر قصد دارد با مباحث خود ما را براي جهشي در تفکر آماده کند که از طريق آن بتوانيم اصل لايب نيتس را نه همچون اصلي درباره بنياد بلکه به‌مثابه اصلي راجع به هستي ببينيم. به‌عبارت‌ديگر، او در اينجا نشان مي‌دهد که اصل بنياد درواقع يک اصل هستي است.