آنچه لری گاتلیب، با قلم صریح و طنز صمیمانه‌اش، پیش رویمان می‌گذارد، زندگی خودش است. زندگی خودش است و زندگی ما نیز؛ با همان درماندگی‌ها و آشفتگی‌ها و بیم و امیدهایی که؛ خوب که نگاه کنیم، کم و بیش میان همه‌مان مشترک است. او نخست برای تسلی یافتن و سپس برای شناختن خود و دسترسی به دنیای پیچیده درونی‌اش، به روان‌درمانی روی می‌آورد. حرفه‌ای که سال‌ها عمرش را صرف آن کرده و خود نیز از همان برای یاری رساندن به دیگران بهره می‌گیرد. سبک این اثر، به نوعی منحصر به فرد است. شاید فقط بتوان برخی از آثار اروین یالوم را از بعضی جنبه‌های مشابه دانست. این کتاب، تصویری واقع ‌بینانه از روان‌درمانی در اختیارمان می‌گذارد به علاوه تصویری واقعی از زندگی ما آدم‌ها.