«اخلاق» را مجموعه‌ای از صفات روحی و باطنی انسان می‌گویند که به صورت اعمال و رفتاری که از خلقیات درونی وی ناشی می‌شود، بروز ظاهری پیدا می‌کند. به طور معمول دامنة اخلاق را در حد رفتارهای فردی تلقی می‌کنند، اما رفتارهای فردی وقتی که در سطح جامعه یا نهادهای اجتماعی بستری پیدا می‌کند، به نوعی اخلاق جمعی یا اجتماعی بدل می‌شود که ریشه در فرهنگ آن جامعه می‌دواند و خود نوعی وجه غالب می‌یابد که جامعه را با آن می‌توان شناخت. با پیچیده شدن سازمان‌ها و بنگاه‌ها، مدیریت بر آنها نیز دچار پیچیدگی می‌شود. رفتارسازمانی یکی از این پیچیدگی‌هاست. امروزه در تجزیه و تحلیل رفتار سازمان‌ها، پرداختن به اخلاق و ارزش‌های اخلاقی یکی از ضروریات است. قابل ذکر است که نماد بیرونی سازمان‌ها را رفتارهای اخلاقی آنها تشکیل می‌دهد که خود حاصل جمع ارزش‌های گوناگون اخلاقی است که در آن، سازمان‌ها ظهور و بروز یافته است. در دومین جلد از مجموعة اخلاق حرفه‌ای، به موضوع اخلاق سازمانی پرداخته شده و مباحث مرتبط با آن، به همراه جداولی آورده شده است. پاره‌ای از عنوان‌های فصل‌ها عبارت‌اند از: مفهوم اخلاق سازمانی؛ زیرساخت‌های اخلاق در سازمان؛ بیانیه‌های اخلاقی در سازمان؛ اخلاق مشتری‌مداری؛ رقابت اخلاقی؛ مسئولیت اخلاقی در قبال تامین‌کنندگان؛ مسئولیت‌های اجتماعی سازمان؛ و وظایف اخلاقی مدیران سازمان.