«ویلیام کورنهاوزر» در «سیاست در جامعه‌ی توده‌ای» پس از بررسی نظریه‌های محدود درباره‌ جامعه‌ی توده‌ای، نظریه‌ای عام و فراگیر، ارائه داده است که طبق آن، زوال استقلال نخبگان و گروه‌های میانی در سطح جامعه و، به‌عبارت دیگر، آسیب‌پذیری آسان نخبگان و غیرنخبگان در برابر فشارها، به پیدایش جامعه‌ی توده‌ای تمام‌عیاری منجر می‌شود که زمینه را برای ظهور جنبش‌های توده‌ای و متعاقبا رژیم‌های تمامیت‌خواه فراهم می‌کند. بر این اساس، از نظر کورنهاوزر، برای حفظ و تداوم یک نظام مردم‌سالار لیبرالی و، به سخن دیگر، برای حفظ نظم همراه با آزادی، از یک‌سو به استقلال نسبی نخبگان منتخب و از دیگر سو به استقلال گروه‌های اجتماعی میانجی بین خانواده و دولت (مثل جوامع محلی، انجمن‌های داوطلبانه، و گروه‌های شغلی) نیاز هست. این شرایطِ مردم‌سالاری لیبرالی با کثرت‌گرایی اجتماعی فراهم می‌شود: کثرت و چندگانگی گروه‌های مستقل باعث تحکیم پایه‌های اجتماعی رقابت آزاد برای کسب رهبری، مشارکت گسترده در انتخاب رهبران، محدودسازی اعمال فشار بر رهبران، و خودمختاری در حوزه‌های وسیعی از زندگی اجتماعی می‌شود. در این کتاب به مباحثی مانند نظریه‌های جامعه‌ی توده‌ای، شرایط جامعه‌ی توده‌ای، ساختار جامعه‌ی توده‌ای، فرهنگ و شخصیت در جامعه‌ی توده‌ای، ریشه‌های اجتماعی جنبش‌های توده‌ای، و ترکیب اجتماعی این جنبش‌ها، پرداخته شده است.