اين كتاب كه به قلم يكي از برجسته‌ترين فيلسوف – تاريخ‌نگاران در جهان انگليسي نوشته شده از دو چهره عصر روشنگري سخن مي‌گويد كه آثارشان نمايانگر نقطه عطفي ميان تصوير كهن از تاريخ به منزله وقايع‌نگاري و چشم‌اندازهاي نوين تاريخ در مقام رشته‌اي علمي است، امري كه به «برداشتن موانع براي بسط عظيم روح انسان» انجاميد. بررسي نخست به
«جامباتيستا ويكو» فيلسوف ناپلي و بررسي دوم به «يوهان گوتفريد هردر» پدر ملي‌گرايي اروپايي اختصاص دارد.