جغرافياي سياسي به دليل ماهيت بين رشته‌اي خود نتوانسته است پيوسته در قالب رويكردهاي روش‌شناسانه خاص جغرافيا رشد كند. اين شاخه جغرافيا در تمام دوره تكامل خود مجبور به فراتر رفتن از طبقه‌بندي رايج رئاليسم به ايده‌ئاليسم بوده و خواسته و ناخواسته به دامن ساير مكاتب روش‌شناسانه پناه برده است. از اين‌رو در اين كتاب به معرفي روش‌هاي فرا اثبات‌گرايي و چگونگي كاربرد آن‌ها در جغرافياي سياسي ژئوپليتيك پرداخته مي‌شود.