نویسنده در این کتاب بر آن است که کتاب «کوشنامه» که در قرن پنجم هجری‌قمری در عصر سلجوقی از روی کتابی باستانی به نظم درآمده؛ درواقع روایت تاریخی حکومت «کوشان» از زبان رقیبان آن، یعنی حکومت ساسانیان است و «کوش پیل‌دندان» ضد قهرمان کتاب نیز نماد سلسله «کوشانیان» به‌شمار می‌آید که از نگاه ساسانیان طبیعتا به مظهر بیداد و رفتارهای غیرانسانی بدل می‌شود را مورد بررسی قرار دهد.