نگارنده در کتاب بر آن است زوایایی از شخصیت و اندیشه‌ی دکتر علی شریعتی را باز شناساند. وی خاطرنشان می‌کند: “ان چه علی مزینانی روستایی را به دکتر علی شریعتی جهانی تبدیل کرد، شجاعت دانستن و فهمیدن او بود. دکتر شریعتی گستاخی و شجاعت آن را داشت که چیزهایی را بداند و بفهمد که دیگران شجاعت دانستن و فهمیدن آن را نداشتند…. شریعتی در هنگامی از اسلام سخن گفت و در پی شناخت آن برآمد که اسلام، تابو و منطقه‌ی ممنوعه شده بود. خرافات و زنگارهایی به اسلام آویخته شده و سیمای تابناک و گوهر درخشنده‌اش محجوب مانده بود…. شریعتی در هنگامی عهده‌دار شناخت اسلام شد که شناخت آن در انحصار روحانیت دانسته می‌شد و اسلام شناسی در خارج از حوزه‌های علمیه ناممکن قلمداد می‌گردید…”. در بخش پایانی کتاب، سال شمار زندگی دکتر علی شریعتی آمده است.