نويسندگان در اين اثر به موضوع استعاره و جايگاه آن در زندگي روزمره پرداخته‌اند. بسياري از مردم بر اين باورند که استعاره يکي از ابزارهاي تخيل شاعرانه و صنايع بلاغي متعلق به زباني غيرعادي است. علاوه بر اين، استعاره معمولاً به‌عنوان ويژگي زبان، يعني منحصر به واژه و نه انديشه يا عمل، به شمار مي‌رود. به همين سبب بسياري از مردم معتقدند که بدون استعاره هيچ مشکلي نخواهند داشت. درحالي‌که استعاره در زندگي روزمره و در انديشه و عمل ما جاري است. نظام مفهومي معمول ما ماهيتي استعاري دارد.