کتاب حاضر گزيده‌اي است از مقالات مايکل فريدمن، استاد فلسفه دانشگاه استنفورد که به دوره‌اي از تاريخ و فلسفه علم مربوط مي‌شود که از نيوتن آغاز و به اينشتين خاتمه مي‌يابد. فريدمن با ديدگاهي نوکانتي به مسائل فلسفه علم مي‌نگرد. اهميت دستگاه کانتي در نظر فريدمن تا به آن حد است که هسته بنيادين مباحث زيربنايي فلسفه قرن بيستم را همگي، به نحوي از انحا به اين دستگاه مرتبط مي‌داند. در خصوص فلسفه علم فريدمن معتقد است بعد از همه انقلاب‌هاي علمي، که با هريک از آن‌ها مباني علوم دقيقه به لرزه افتاده‌اند، آن‌چه هنوز پابرجاست، نگرشي است بازنگري شده از مفهوم پيشيني کانت، منتها در شکل نسبي شده و تاريخمند.