کتاب حاضر، به‌ويژه ازآن‌جهت درخور توجه است که به جنبه به‌اصطلاح «سلبي» اسکيزوفرني مي‌پردازد، يعني قطع تدريجي ارتباط شخص با دنيا و خودش. اندک‌اند بيماراني که مي‌توانند تجربه خود را به اين شيوه شرح دهند. دقيقاً به سبب همين قطع ارتباط است که اکثريت قريب به‌اتفاق مبتلايان ديگر توان با انگيزه آن را ندارند که اين‌طور زنده و گويا درباره‌ بيماري‌شان حرف بزنند.