رضا کیانیان در بخشی از مصاحبه های خود می گوید: «من در خیلی قلب ها خانه ای دارم، هیچ وقت آواره نمی شوم. بی سرپناه نمی مانم. این همه قلب، این همه خون، این همه تپش، این همه عشق، این همه تنهایی و این همه مردم. این مردم نازنین.» وی در ادامه می افزاید : «شهرت، تنهایی را می دزدد. همه جا نگاهت می کنند. همه جا با تو هستند. زیر ذره بین هستی. فقط در خانه می شود تنها بود، اگر تلفن های علاقمندان بگذارند. در خانه ها هم همیشه باید پرده ها کشیده باشد. همسایة علاقمند هم زیاد است. من هم مثل هر آدم دیگری تنهایی می خواهم. بازیگری در هر شکلش تنهایی ندارد. بازیگر، پشت صحنه و روی صحنه همیشه با عده ای دم خور است. تنها نیست…». کتاب حاضر حاوی خاطراتی است از برخوردهای رضا کیانیان با مردم. این خاطرات به شکل کلوزآپ بوده و از لحاظ تاریخ وقوع مرتب نشده اند.