مؤلف در اين کتاب استدلال مي‌کند که اگر بر آنيم زندگي خوبي را سپري کنيم يکي از لوازم آن اين است که بدانيم چه فعاليت‌ها و تجاربي ما را به شادکامي بيشتر رهنمون مي‌سازند و چه چيزهايي مانع از آن مي‌شوند که شادکامي را فراچنگ آوريم؛ درعين‌حال بر اين نکته پاي مي‌فشرد که شادکامي تنها چيزي نيست که زندگي را خوب مي‌سازد. او، در پاسخ به اين پرسش که چه چيز يک زندگي را خوب مي‌سازد، برخلاف بسياري از فيلسوفان تأکيد مي‌کند که تنها يک خوبي در کار نيست بلکه خوبي‌هاي بيشتري وجود دارند که زندگي مي‌تواند در خود جاي دهد و از آن‌ها ارزش گيرد.