در سال شصت هجری به عالی جناب «جالوت»، سفیر روم و یار یزید، خبر می دهند که بر اثر شورشی علیه خلیفه، شهر و دربار شام به هم ریخته است. جالوت که مشتاق است به یزید تازه بر تخت نشسته کمک کند، زمانی که درمی یابد اعتراض، بی صدا سرکوب شده، در جست وجوی علت آن برمی آید. وی متوجه می شود که اصلا شورشی در کار نبوده است و خلیفه، تنها عده ای زن و کودک را به اسارت گرفته و مردانشان را کشته است. نوشتار حاضر گزارش مفصلی از حوادث بعد از واقعة کربلا است. آن چه باعث اهمیت این گزارش شده، جسارت نویسنده در پرداختن به موضوع جابجایی سفیران است. انگیزة نوشتن گزارش در نگاه اول، شرح گم شدن نمایندة روم، جناب جالوت، است. اما تصویری که از حوادث پس از واقعة کربلا و دربار شام در این گزارش ارائه شده در نوع خود خواندنی است.