این نوشتار، شامل جوابیه های محی الدین ابن عربی است بر سوالات حکیم ترفندی درباره ی خاتم اولیا. بر این اساس ابتدا معنای ولایت از دیدگاه ابن عربی مطرح شده است. وی ولایت را بر دو قسم می داند. یکی معرفت نبی و ولی است که باید هر انسانی بداند که حقیقت ولایت کلیه، واسطه ی ظهور مراتب وجود است و حق تعالی از مشکات مقام ولایت ائمه ی معصومین (ع) متجلی در مظاهر وجودی است و دیگری معرفت حق تعالی است. او ختم اولیا را در جایی عیسی (ع) معرفی می کند و در گفتارهای دیگر حضرت حجت (ع) و حقیقت محمدیه و سپس شمایل حضرت حجت (ع) را توصیف کرده، صفات نه گانه ی او را برمی شمارد. تحلیل مبحث خاتم الاولیا، از دیدگاه محمدرضا قمشه ای، مبحث دیگری از این نوشتار است. تنصیصات متقدمان نظیر حکیم ترمذی، سعدالدین فرغانی، علاءالدوله سمنانی، محمود شبستری، محمد لاهیجی، عبدالرزاق کاشانی و سعدالدبن حمدی و مریدش عزیزالدین تقی بر خاتم الاولیاء بودن مهدی (عج). گفتار پایانی کتاب را تشکیل می دهد.