در این داستان پسربچه کوچکی که پدرش را در شش سال گذشته از دست داده به همراه مادرش در اتاقی محقر زندگی می کند و دوستی خیالی به نام «آدیر» دارد. آدیر به درهای شیشه ای اشاره می کند و بلند می شود و به سرعت به طرفشان می دود. پسرک نمی خواهد حقیقت را به او بگوید؛ چراکه همیشه با همراهی آدیر وسیله های درب و داغان و کهنه را به هم ریخته و در فروشگاه «کیک فنجانی» قشقرق به پا کرده است. او متوجه شده است که نباید کنار آدیر باشد، چراکه آدیر به جای دیگری تعلق دارد، با این حال او می داند که با حضور آدیر هیچ کاری نمی تواند بکند، بنابراین تصمیم می گیرد که… .