سید حسین گوش داد. با تمام وجود. با دل و جان. مادر باز هم خواند و از او خواست که آنچه را او از کتاب مقدس مسلمانان، معجزه پیامبر مهربانی می خواند، تکرار کند. سید حسین که به حرف آمد، مانند مادر آیه ها را یک به یک تلاوت کرد و حلاوت قرآن، شیرینی و درستی کلام وحی، راه و رسم زندگی، آرام و نرم چون خون در وجودش ریشه دواند و نیروی تک تک واژه ها در جانش نشست.