جان لاک، به پدر لیبرالیسم، پدر حقوق بشر، پدر فلسفه تجربی در معرفت شناسی مدرن و… معروف است؛ اما در این رساله، همچون یک متکلم و متاله دینی ظاهر می شود و علیه سخت گیری مذهبی زبان می گشاید. به سوء استفاده های اهل قدرت از دین خدا می تازد و انگیزه های دنیوی و مادی متعصبین نسبی از بهانه کردن امور اخروی را افشا می کند. این نشان می دهد که تأسیس حکومت بر پایه اصول مذهبی شرک ورزیدن به خدا است. چهره او در این رساله، هم چهره مردی مؤمن است که از حقیقت دین در مقابل فساد اهل قدرت و خرافات عوام دفاع می کند و هم چهره مردی انسان دوست که از فشار سیاسی ناموجه به مردم به تنگ آمده است.